Denizli’nin Merkezefendi ilçesinde doğuştan sol kolu olmayan ve iki çocuğuyla hayat uğraşı veren Sabriye Bozkurt, Türkiye İş Kurumundan (İŞKUR) hibe dayanağı alıp, bakkal açtı.
Merkezefendi ilçesi Hacıeyüplü Mahallesi’nde yaşayan 38 yaşındaki Bozkurt’un eşi Şahin Bozkurt, 7 yıl evvel Didim’de denizde boğuldu.
İki çocuğuyla yalnız kalan Bozkurt, pürüzüne karşın yılmayıp çeşitli işlerde çalıştı.
Yakınlarından İŞKUR’un engellilere yönelik “Kendi İşini Kurma Hibe Desteği” programını öğrenen Bozkurt’un başvurusu, olumlu sonuçlandı.
İnsan Hak ve Hürriyetleri (İHH) İnsani Yardım Vakfı’ndan da takviye gören Bozkurt, bir bakkal dükkanı açtı.
“Devletin kimseye sırtını döndüğünü zannetmiyorum”
Bozkurt, AA muhabirine, eşini kaybettikten sonra devlet yardımıyla hayatını sürdürdüğünü ve çocuklarının da büyümesiyle bu yardımın kâfi olmamaya başlayınca bir arayışa girdiğini söyledi.
Engellilere yönelik hibe dayanağını duyduğunu ve başvurmaya karar verdiğini anlatan Bozkurt, “İlk evvel çok düşündüm ‘yapabilir miyim?’ diye. Ben de bir proje hazırladım ve kabul edildi. Sonrasında 23 bin liraya yakın takviye aldım. 20 gün evvel de kendi marketimi açtım. Allah devlete zeval vermesin. Şu anda hakikaten durumu olmayan bir insanın devletin takviyesiyle ayakta duracağına inanıyorum. Devletin kimseye sırtını döndüğünü zannetmiyorum. Ben çok yararını gördüm ve çok mutluyum.” diye konuştu.
Bozkurt, pürüzünün hayatına bir mani olmadığını ve çocuklarının eksiğini tamamlamaya çalıştığını lisana getirerek, şunları kaydetti:
“Hayat her yerde mani koyuyor. Kıymetli olan bunları aşmak. Bunları aşarsanız esasen bir yere gelebiliyorsunuz. Devamlı mahzurunu mazeret edip ‘ben bunu yapamam, edemem’ demek gerçek bir şey değil ve bu hayatı daha da zora sokuyor. Birinci başlarda çok zorlandım. Yeterli ki yapmışım. ‘Nasıl yapıyorsun?’ diye şaşıranlar var. Toptancı arkadaşlar ‘biz yıllardır bu işi yapıyoruz biz cüret edemedik bravo’ diyorlar. Uğraşmadan, emek olmadan yemek olmuyor. Bu nitekim bu türlü. Daha kaliteli yaşamak istiyorsanız biraz kendinizden fedakarlık etmek zorundasınız. Ben bu türlü düşünüyorum.”
“Engelli de olsanız yeniden kendi başınıza ayakta durmak zorundasınız”
Günün sabah namazıyla başladığını, akşam 8 üzere de konuta girdiğini belirten Bozkurt, “Evde yemek işleri. Daha sonra çocuklarımın dersleriyle ilgileniyorum. Eşimi kaybettikten sonra tüm işler bana kalmıştı. Çok zorlandım. Daima pazara eşim giderdi. Mecbur ben gittim. Yolda giderken çok ağladım. Sonra ağlayınca pazar gelmedi, pazar arabası da gelmedi. Çocuklar da durmadı. O gün ağlamak yok dedim kendime. Hayata bakış açım değişti. Ömrünüzün sonuna kadar engelli de olsanız yeniden kendi başınıza ayakta durmak zorundasınız.” değerlendirmesinde bulundu.
Bozkurt, işinde başarılı olup çocuklarına hoş bir eğitim sağlayabilmek için gayret edeceğini vurgulayarak, “Ben hem anne hem de babayım şu anda. Çocuklarıma veremediğim tek şey babalık sevgisidir. Onun dışında elhamdülillah hiçbir eksiklikleri yok. Burayı açmaktaki tek gayem geçim kasveti değil de çocuklarımı daha iyi koşullarda okutmak. Daha iyi bir hayat sürmelerini sağlamaktı. Çocuklarım ufak tefek işleri dükkanda yapıyorlar.” dedi.
Kaynak: Anadolu Ajansı / Sebahatdin Zeyrek
Haberler.com
