Bebeklerle kurulan münasebetin bebek beyni üzerine tesiri hakkında açıklamalarda bulunan Prof. Dr. William Moiser, bebeklik periyodunda gerilim hormonuna kronik maruziyetin, hayat uzunluğu sürecek fizikî ve zihinsel sıhhat problemlerini beraberinde getireceğini söyledi. Moiser, “Kronik ihmal, gelişen insan beynine fizikî istismardan daha fazla ziyan verir” diye konuştu.
Gerilimin insan beyni üzerindeki tesiri, yetmiş beş yıldan fazla bir müddettir belgeleniyor. İnsan beyninin, ömrün birinci altı ayında bebek ile en az bir değerli yetişkin ortasında bir bağ ilgisinin gelişmesi için, evvelce programlanmış hudut devrelerini içerdiğini aktaran İstanbul Gelişim Üniversitesi Sıhhat Bilimleri Fakültesi Çocuk Gelişimi Kısmı Öğr. Üyesi Prof. Dr. William Moiser, “Bu birinci bağlanma (tipik olarak bir anne figürüyle), öteki nöronlarla sinaptik ilişkiler kurmak için nöronları hazırlar. Bu süreç, beyin gelişimini artıran hudut kümelerinin oluşumunu güçlendirir” dedi.
“DUYGUSAL GELİŞİMİ DE OLUMSUZ ETKİLER”
Sağlıklı toplumsal ve duygusal bağlar oluşmadığında, sinapsların budama ismi verilen bir süreçle ortadan kaldırıldığını söz eden Prof. Dr. Moiser, “Bir bebeğin ihmali kalıcı olduğunda, gerilim hormonu olan kortizol beyne salınır. Bebeklik periyodunda gerilim hormonuna kronik maruziyet, ömür uzunluğu sürecek fizikî ve zihinsel sıhhat sıkıntılarını da beraberinde getirir. Bunun yanı sıra bilişsel, lisan, toplumsal ve duygusal gelişimi de olumsuz etkileyerek daha hassas bir beyin yaratır. Aslında, kronik ihmal, gelişen insan beynine fizikî istismardan daha fazla ziyan verir” diye konuştu.
Erken müdahalenin bebeklerde kronik gerilim ve ihmalin olumsuz tesirlerini azaltabileceğini söyleyen Prof. Dr. Moiser, “Bu nedenle çocuk gelişimi uzmanları, ebeveynlere beyin gelişimini destekleyen ve sağlıklı duygusal bağlanmayı besleyen bebek ve yetişkin ortasındaki karşılıklı etkileşimleri (hizmet ve geri dönüş) öğreterek aileleri destekleyebilir. Bu, ağlama, agulama, cıvıldama üzere bebeğin reaksiyonlarına uygun ve süratli bir halde karşılık vermeyi, bebek ile göz teması kurmayı, kucaklamayı, bebeğin sözünü ona yansıtmayı ve bebeğin karşılık vermesi için ona vakit tanımayı içerir” biçiminde konuştu.
“BEBEKLER GÜLÜMSEYEN VE ENDİŞELİ BİR YÜZ SÖZÜNÜ AYIRT EDEBİLİR”
Bebeklerde göz teması ve yüzü algılamanın toplumsal yeterliliğin gelişimi için temel olduğuna vurgu yapan Prof. Moiser, “Yenidoğanlar, rastgele bir oyuncak objeye nazaran insan yüzünü tercih ederler. Bebekler direkt göz temasını tercih ederler. Üç aylık olan bebekler, gülümseyen yüzleri nötr sözlere tercih ederler ve beş ila yedi aylık bebekler gülümseyen ve endişeli bir yüz sözünü ayırt edebilir. Beş aylıkken bebekler, bir objenin istikametine yanlışsız yönelmiş bir bakışı anlayabilir ve takip edebilirler” dedi.
Prof. Moiser konuşmasını şöyle sonlandırdı:
“Çocuk Gelişim Uzmanları bebeklerin bu kadar erken yaşta toplumsal etkileşimi algılayıp anlayabildiğini farkında olarak, ailelere sağlıklı beyin gelişimini destekleyen tekliflerde bulunabilir, bebeklerin duygusal ve toplumsal gelişimini nasıl destekleyeceklerini öğretebilirler. Bir bebekle etkileşim halindeyken direkt göz teması kurma, bebekle göz teması kurulduğunda gülümseme, bebek bezi değiştirme ve beslenme üzere rutin vakitlerde bebeğin kelamlarını yansıtma, gülümseme, göz teması kurma ve oynama, bakışlar bebekten diğer istikamete yönelttiğinde farkında olma olarak sıralanabilir. Zira bebek, etkileşimden öteki bir şeyle daha fazla ilgilendiğinizi gördüğünde olumsuz olarak algılayabilir.”
Kaynak: Demirören Haber Ajansı
Haberler.com
