Dünyaca ünlü halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu’nun Sivas‘ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde yaşayan torunu Cevriye Keçeci, her tarafıyla örnek aldığı dedesini vefatının 48’inci yılında sevgi ve rahmetle yad ediyor.
Aşık Veysel’in oğlu Ahmet Şatıroğlu‘nun çocuklarından olan 59 yaşındaki Cevriye Keçeci, AA muhabirine, dedesi vefat ettiğinde çocuk yaşlarda olduğunu söyledi.
Dedesini görmek için köye daima konukların geldiğini belirten Keçeci, ozanın konukları için saz çalıp türkü söylediğini anlattı.
Aşık Veysel’in konutlarının önündeki elma ağacının altında daha çok vakit geçirdiğini lisana getiren Keçeci, “Sandalyesini isterdi, sandalyesini götürürdüm, su dökerdim, ellerini yıkardı. Dedem bizi, biz de dedemi çok severdik.” dedi.
“Ne memnun bana ki Aşık Veysel’in torunuyum”
Keçeci, dedesiyle daha çok vakit geçirmeyi istediğini lakin bunun mümkün olmadığını tabir ederek, “Keşke dedem yaşasaydı da büyüyene kadar onu daha iyi anlasaydık.” diye konuştu.
Dedesiyle her vakit gurur duyduğunu vurgulayan Keçeci, şunları kaydetti:
“Adımı dedem koydu ve beni ‘kızım’ diyerek severdi, bize hiç kızmazdı. Çok kalabalık bir aileydik, çocuklar konukların yanına girmezdi. Dedem konuklarıyla daima bu odada otururdu, dışarıda biz daima merak ederdik. Konuk gelince sevinirdik, gelen konuklar daima dedemi görmek ve onu dinlemek için gelirdi. Ne keyifli bana ki Aşık Veysel’in torunuyum.”
Aşık Veysel’in bedelinin vefatından sonra daha iyi anlaşıldığını söyleyen Keçeci, “Dedeme vefatından sonra daha çok kıymet verildi. Seveni daha çok oldu.” biçimindeki niyetini lisana getirdi.
Ozanın daima birlik, beraberlik iletileri verdiğine dikkati çeken Keçeci, “Ne hoş, ne keyifli ki bu köye bu türlü bir aşık gelmiş, sayılmış ve sevilmiş. Çocuklarıma da dedemi örnek almalarını daima söylerim.” sözlerini kullandı.
“Gezerdi fakat ayağına bir damla çamur bulaşmazdı”
Büyük ozanın gözleri görmemesine karşın gönül lisanıyla her kesite hitap ettiğini belirten Keçeci, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Onun gözü görmüyordu lakin görenlerden daha saygılıydı, her şeyi biliyordu. Köyün içerisinde gezerdi fakat ayağına bir damla çamur bulaşmazdı. Biz gözümüz açıktı lakin masraf çamurla gelirdik. Artık dedem için köye gelenlere elimden geldiği kadar ikramımı yaparım, sayarım, severim. Misafirperverlik babamdan, dedemden gelen bir şey.”
Kaynak: Anadolu Ajansı / Serhat Zafer
Haberler.com
