“Adem’in Yaratılışı” , Vatikan Sarayı’nın Sistine Şapeli’nin tavanında bulunan bir fresktir. Rönesans‘ın en büyük yapıtlarından biri olan bu yapıtı, Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, 1511 yılında resmetmiştir. Sistine Şapeli’nin tavanını kaplayan bu yapıtın tam ortasında Adem ve İlah görülmektektedir. Her yıl milyonlarca insan dünyanın farklı ülkelerinden bu ve bunun üzere yapıtları görme maksadıyla Roma‘ya, Vatikan Sarayı’na akın ederler. Adem’in Yaratılışı aslında bir tablo değil, fresktir. Tarihin en ünlü yapıtlarından biri olan bu eser sayısız kez hem de çok büyük sanatkarlar tarafından taklit edilmiş, birçok büyük sanatkara da ilham olmuştur.
ADEM’İN YARATILIŞI FRESKİ
Adem’in Yaratılışı yapıtında Eski Ahit‘ten 9 farklı sahne bulunur ve yapıtın her bir ayrıntısından farklı bir mana çıkarılır. “Adem’in Yaratılışı” yapıtına Hristiyanlığın kitabı olan Kitab-ı Mukaddes’te bulunan “Yaratılış” kısmı ilham olmuştur. Burada baba olarak görülen Yaradanın birinci insan Adem’e hayat üflemesi bahis alınmıştır. İlahın birinci beşere hayat üflemesi betimlenmesi, bu yapıtı dünyanın en ünlü yapıtlarından biri haline getirmektedir.
İlah ve Adem’in Elleri
“Adem’in Yaratılışı” freskinin en ünlü ve en bilinen modülü Adem ve Yaradanın ellerinin birleşmemesini içeren ayrıntıdır. Çağdaş kültürde ve tanınan dünyada eser farklı formlarda kullanılır ve yansıtılır. İnsan ve rabbin kavuşamadığı eli, öbür görüşlerde de ıslahat ve rönesans sonrası insanların yaradandan, yaratıcıdan uzaklaştığı tarafında yorumlanmaktadır. “Adem’in Yaratılışı” yapıtında Michelangelo’nun yüzü birçok incelemeler sonucu kendi yüzüne benzetilmiştir. Yani, Michelangelo’nun İlahın sıfatını kendi yüzüyle resmettiği düşünülmektedir.
Haberler.com
